Een zeefdruk is een doordruk. De meest bekende soort ontstaat met behulp van een sjabloonafbeelding onder een zeefraam; een frame dat strak bespannen is met fijnmazig gaas. De afbeelding wordt onder het gaas gelegd; en dit weer op de ondergrond (papier, textiel). Op het gaas ligt een reep dikke inkt. Een rubberen ‘rakel’ (soort raamwisser) duwt de inkt door de zeef op het papier. Waar het sjabloon ligt, blijft het papier onbedrukt. De afbeelding verschijnt dus in negatief, maar niet in spiegelbeeld. Voor een meerkleurendruk wordt een volgend sjabloon onder de zeef gelegd en over de voorgaande kleur gerakeld. Sjabloondruk ziet er strak uit, met scherpe contrastranden. Een paar simpele sjablonen en kleuren geven al een volledig beeld.
Er zijn meer soorten zeefdruk: rechtstreeks op de zeef schilderen met een kwast en de inkt doorrakelen – dat geeft een schilderachtig effect, omdat er gelijk meer kleuren gebruikt kunnen worden. Ook mogelijk: een combinatie van sjabloontechniek met schilderen. Er komt hoe dan ook geen drukpers aan te pas.
Natuurlijk Verbeelden 